Wat kinderen eten, het is vaak erger dan je denkt. Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt helemaal vóór genieten. Kinderen die bijvoorbeeld alleen maar rauw mogen eten, alles afweten van verschillende zeewieren, of na elke grote boodschap met de grootst mogelijke moeite onverteerde brokken rauwkost door proberen te spoelen, vind ik stakkers. Kortom, ik ben van mening dat je je kinderen prima af en toe kunt verwennen met iets lekkers, in de zin van iets ongezonds. Daarnaast wil ik zeker niet zo’n irritant type zijn met een opgeheven vingertje. Niet alleen jaag je daar andere mensen mee tegen je in het harnas, je eigen kinderen worden er hoogstwaarschijnlijk ook behoorlijk irritante, door suiker geobsedeerde etters van.
Echter, wat de meeste kinderen tegenwoordig naar binnen werken, gaat me echt veel te ver. Alles moet maar kunnen, want anders is het zielig, of overdreven, of -god verhoede- zal hun moeder wel een health-freak zijn. Dus krijgen kinderen nu meerdere keren per dag drankjes met suiker, voedingsmiddelen met toegevoegde suiker en elke dag koek of snoep.
Te weinig voedingsstoffen
Minstens zo jammer is dat kinderen (door het eten van zo veel ‘lege’ voeding) tegelijkertijd vaak te weinig goede voedingsmiddelen binnenkrijgen. De meesten van ons zijn dat zo gewend, vaak al vanuit onze eigen jeugd, en we weten vaak niet eens dat kinderen zich hierdoor niet optimaal ontwikkelen. Dat vind ik zo zonde, want het is redelijk eenvoudig te verbeteren. En zo kom ik weer op één van mijn stokpaardjes: als we ons toch maar weer eens écht bewust zouden worden van wat we eten, en dus van wat onze kinderen allemaal binnenkrijgen..
Oké, dit klinkt toch nogal als dat opgeheven vingertje, sorry…
Ik bedoel heus niet te zeggen dat je een slechte ouder bent als je je kinderen ongezonde dingen geeft. Of dat je het eetpatroon van je gezin per direct volledig moet gaan ombouwen. Het zou alleen wel geweldig zijn als meer mensen zich bewuster worden van wat ze wel of niet eten en drinken. Alleen dan kunnen we namelijk bewustere keuzes maken. En door middel van bewuste keuzes, bewijzen we onze gezondheid en dus onszelf en onze geliefden, een dienst die van onschatbare waarde is.
Was vroeger alles beter?
Nee hoor, want ook ik ben opgegroeid op de pakjes en de zakjes. Dat is misschien niet enorm vroeger, want nu heb ik het over zo’n 30 tot 20 jaar geleden. Toen ging er bijvoorbeeld elke dag Liga mee naar school, ’s middags waren er koekjes of snoep en in het weekend werkten broerlief en ik grote hoeveelheden chocola, chips en frisdrank weg. Mijn moeder hield wel goed in de gaten dat we fruit aten, elke dag groente binnenkregen en niet te dik werden (wat soms wel gebeurde, en dan gingen we even een tijdje ‘minderen’). Dat was vroeger bij ons thuis bewust eten. En dat is het in veel huishoudens nog steeds. Fruit? Check. Groente? Check. Niet te dik? Check.
Sultana? No way! Drie recepten voor verantwoorde tussendoortjes
Gezond leven is zielig
Toen mijn oudste kind werd geboren, wist ik niet bijster veel over voeding. Braaf volgde ik de schema’s van het consultatiebureau, en van de borstvoeding stapten mijn kinderen zo over op Roosvicee. Het kwam niet eens in me op om ze water te drinken te geven. Zo Spartaans… Zo ervoeren mijn twee oudste arme stakkers dat dus ook, toen ik ze in die beruchte zomervakantie, nog niet zo héél lang geleden, cold turkey liet gaan.
Water of ranja
Mijn jongste heeft nooit beter geweten dan dat er water wordt gedronken en dat heeft nooit problemen gegeven. Natuurlijk genieten hij en zijn broer en zus enorm van een glaasje ranja op z’n tijd, in het weekend of bij opa en oma thuis. Tegelijkertijd weten ze heel goed dat dat uitzonderingsmomenten zijn. Doordeweeks zeuren ze niet om snoep of ranja, omdat ze weten dat ze het gewoon niet krijgen. Dit betekent niet dat ze dan ook nooit iets lekkers mogen! Dus sta ik geregeld in de keuken voor mijn eigen versies van ‘snaai’: bananenmuffins, kokos-banaankoekjes, chocolate chip cookies, etcetera. Ik wil namelijk niet dat ze het gevoel krijgen dat ze tekort komen, wat tegenwoordig helaas best lastig is, als nagenoeg alle vriendjes en vriendinnetjes zich dagelijks tegoed doen aan Liga, Sultana, Tuc, Wicky en Appelsientje.
Fake it (until you make it)
Zijn mijn kinderen zielig, met hun water en hun gezonde koekjes? Volgens mij niet. Ze krijgen heel wat minder suiker en andere rommel binnen dan veel anderen. Toch worden mijn kinderen nog regelmatig een beetje meewarig over hun water slobberende bolletjes geaaid. Enerzijds vind ik dit vreemd. Zo vinden zelfs hun eigen opa en oma ze een beetje zielig, terwijl ze toch zo gezond opgroeien. Wat zegt het over (een groot deel van) onze maatschappij als we bewust en gezond levende mensen zielig of een beetje belachelijk vinden? Anderzijds snap ik het wel: heel wat bewust levende mensen worden ronduit irritant. Misschien ik ook wel. Dat zij dan maar zo. Mijn kinderen zijn volledig oké met hun leefpatroon, omdat kinderen nu eenmaal normaal vinden wat hun ouders normaal vinden. Desnoods fake je het in het begin. Heb ik ook gedaan.
Met kleine stapjes naar een groots resultaat
Inmiddels is bekend dat voeding een grote rol speelt in het voorkomen van ziektes en/of andere ellende. In het geval van kinderen kan voeding nog iets minstens zo belangrijks doen, namelijk bijdragen aan een betere groei en (hersen)ontwikkeling. Mooi meegenomen, dacht ik zo. En juist kleine stapjes kunnen een enorm verschil maken. Natuurlijk, het is heel mooi als je je tijdens (of zelfs al vóór) je zwangerschap bewust bent van de rol die goede voeding kan hebben op de ontwikkeling van je kind. En dat je altijd en overal, voor altijd gezond eet. Alleen, zo gaat het meestal niet. Wees dus blij met wat je wél doet. Ga stap voor stap te werk. Zoals het bij mij thuis begon met water drinken, zo kan dat bij jou vast ook. Of vervang eens wat snoep door fruit. Verplaats de suikermomenten naar het weekend (twee dagen in plaats van zeven = enorme winst).
Gewoontedieren
Kinderen zijn gewoontedieren. Althans, die van mij wel. Kinderen willen dát waaraan ze gewend zijn. Jaren Liga’s mee naar school gehad? Dan moet je het niet in je hoofd halen daar opeens mee te stoppen. Altijd Roosvicee gedronken in plaats van water? Dan moet en zal dat altijd zo blijven. ‘Dat zullen we nog wel eens zien,’ dacht deze moeder op zekere dag. Want uiteindelijk zijn wij ouders natuurlijk degenen die bepalen wat er gebeurt. Ik geef toe, de eerste weken waren (ze) irritant. Maar daarna hadden ze een nieuw patroon. En ja, we gaan nog steeds wel eens naar de snackbar. Of het Pannenkoekenschip. Of naar een echt restaurant. In het weekend mogen ze een snoepje of chips. In een restaurant mogen ze een drankje zelf bestellen (cassis, fanta, cola, ik doe net alsof het me niets uitmaakt).
Je kunt het je zo moeilijk maken als je zelf wil.
Zoals ik al zei: alle kleine beetjes helpen. En elke aanpassing in levensstijl moet gevierd worden, hoe klein ook. Geen keukenprins(es)? Geen probleem, zoek je winst ergens anders. Als je je er maar bewust van bent wát je eet, wat de ingrediëntenlijst inhoudt, wat je je kinderen meegeeft naar school. Bewuste keuzes in plaats van klakkeloos doen wat (bijna) iedereen doet en wat je eigen ouders vroeger deden, dat maakt het uiteindelijke verschil.
Lees meer van voedingsdeskundige Wencke:
Ik ben niet zo heel goed met voeding, maar zie wel de krantenberichten en hypes voorbij komen. Ik houd me meestal toch maar ongeveer aan de schijf van vijf. Ik kook verse groentes en zorg voor variatie.
Huisvlijt
Dat is natuurlijk helemaal oké! Ik denk dat je dan al bewuster en dus gezonder leeft dan veel anderen. Alleen geloof ik zelf ook dat de Vijf van Schijf nog wel heel voorzichtig is, en bovendien dat er nog steeds dingen gepropageerd worden die eigenlijk helemaal niet zo goed voor je zijn. Maar bedenk wel, het is natuurlijk mijn werk om dat te vinden ;-). De Schijf van Vijf is wellicht een goed begin, en als je daar vertrouwd mee bent, kun je misschien stapje voor stapje nog iets verder gaan.