Stress. Ik?

Wanneer ga jij zélf eigenlijk aan de oplader? Deze vraag werd mij een tijdje geleden gesteld. De dame in kwestie zei: ‘Als je telefoon leeg is, dan doe je ‘m in de oplader. Toch?’ Ik knikte instemmend. ‘Maar wanneer ga je zelf aan de oplader?’ Die kwam binnen. Ik wist het eerlijk gezegd niet. Ik sport, vind het heerlijk om samen met vriendinnen te eten en wijntjes te drinken en lees graag voor ik ga slapen. Maar echt even helemaal los van alles, totaal zen? Die momenten zijn schaars. Ik heb een ontzettend leuk leven, alleen bewust genieten en stilstaan, dat doe ik te weinig. En ja, lichamelijke klachten liggen dan op de loer. De een krijgt hoofdpijn, de ander eet stress weg en in mijn geval werd mijn nachtrust flink verstoord. Het begon net na onze verhuizing; ik lag regelmatig zo ongeveer de hele nacht wakker. Ieder uur zag ik voorbij komen. En hoe meer ik me daarover lag op te winden (want ik had morgen die belangrijke afspraak!), hoe gestresster ik raakte. Een skyhigh hartslag en verzuurde, gespannen benen. Rond een uur of vier, vijf viel ik dan in slaap om er kort daarna alweer uit te moeten. Hoe ik die dagen, na zo’n belabberde nacht, doorkwam? Met veel koffie (niet slim) en met een gevoel alsof er een dikke wolk rond mijn hoofd hing. Brakker dan brak.

Slechte nachten

Maar goed, dat slaapgedoe baarde me wel zorgen. Want waar kwam dit vandaan? Ik sliep altijd heerlijk. Uurtje of 22 erin (heerlijk!) en om 07 uur de volgende ochtend fris en fruitig eruit. Dat wilde ik weer dus ik ben me gaan verdiepen in ‘ontspannen’. Want ik moest zelf ook maar eens aan de oplader dan. Ik heb gelezen, gesproken met mensen die verstand of ervaring hebben met stressklachten en ik ben trouw een paar zaken anders gaan doen. Ik deel ze graag omdat ik weet dat er zoveel meer mensen (vrouwen misschien wel in het bijzonder) rondlopen met een onrustig, gejaagd gevoel. Onderstaande punten hebben mij onwijs geholpen en hopelijk kun jij er ook iets mee!

Altijd maar online

Ik was vergroeid met mijn telefoon. En dat stoorde me steeds meer. Laat dat ding toch liggen, dacht ik dan. Maar toch moest en zou ik even kijken of er nog was gereageerd op een recente oproep op Facebook voor een nieuwe opdracht voor Little Birdie. En misschien had mijn vriendinnetje wel een foto gepost vanaf haar jaloersmakende vakantieadres. De apps LinkedIn, Facebook en Twitter werden ontelbaar vaak gebruikt. Het hield me van mijn werk af en ik begon en eindigde er de dag mee in bed. Waar-de-loos. Ik heb ze van mijn telefoon geknikkerd. De eerste dag zonder voelde als afkicken. Ik was onrustig. Maar de tweede dag voelde het al iets meer als een verademing. ’s Avonds las ik in bed een boek en wat boeide mij het nou hoeveel felicitaties X had gekregen voor zijn verjaardag? Welterusten!

Lekker offline, minder stress

Ademhaling

Wanneer je gestrest bent, zit je ademhaling vaak veel te hoog. Door je bewust te zijn van je ademhaling, zul je makkelijker ervaren hoe je je voelt. Heb je last van stress en maak je je teveel zorgen? Leg je handen op je buik en zorg ervoor dat je vanuit je buik ademt. Adem rustig in en adem in acht tellen weer uit. Probeer maar eens, je lichaam zal steeds meer ontspannen. Dit trucje kun je de hele dag door en op elke plek doen.

Afspraken en boodschappen

Ik ben heel erg van de things-to-do lijstjes. Heerlijk en overzichtelijk en zonder zou ik niet (of nog slechter, haha) functioneren. Maar de kunst zit hem in verschillende lijstjes. Ook lijstjes die je kunt delen met je partner. Zo heb ik nu mijn eigen papieren (vind ik gewoon fijner dan digitaal) agenda en notitieboekje voor mijn werk en zetten mijn vriend en ik de boodschappen in de AH-app. Even syncen nadat je er iets in hebt gezet en hij blijft up to date. Altijd alles in huis. Ook hebben we een gezamenlijke kalender in de wc hangen en bespreken we elke zondag samen welke afspraken we de komende week hebben. Deze vorm van overzicht geeft me heel veel rust.

Piekeren

Vooral de nachten dat ik wakker lag gingen mijn gedachten met me aan de haal. Vooral wat de toekomst nog voor me in petto heeft. Stel dat mijn kinderen ziek worden. Zo ziek dat ze …. Of dat mijn ouders of vriend iets ernstigs overkomt. Misschien word ik zelf wel ernstig ziek. Tsja, dit soort gedachten dragen niet bij aan je relaxt voelen, natuurlijk. Het probleem is vooral dat je lichaam niet weet dat dit ‘slechts’ gedachten zijn. Je lichaam ervaart het alsof het nú gebeurt. Dat je nu in het ziekenhuis naast het bed van je kind staat. Daardoor wordt de stress, je gevoel van onrust, echt heel heftig. De kunst zit hem in, en daar hebben we ‘m weer, leven in het NU. De toekomst is er niet. Niemand weet wat ons te wachten staat. Dus waarom zou je je er zorgen over maken. Alles wat er is, is dit. Dit moment. En alles wat is geweest, is geweest. Dat veranderen we niet meer. Ik probeer mezelf hierin echt te trainen. Want wat zou het geweldig zijn om echt in het nu te leven.

Stilte brengt antwoorden

Stel je voor dat er op je hoofd twee antennes zitten. Die antennes pikken de hele dag door overal signalen op. Al snel na het opstaan zit je hoofd, je harde schijf, alweer aardig vol. Juffendag op school, een piloot die bewust een vliegtuig laat crashen, een ernstig zieke oom of een opstandige zoon in huis. Als iemand je op dat moment vraagt hoe dat boek ook alweer heet, waar je laatst over vertelde, dan is de kans groot dat je er echt niet opkomt. Hoe hard je er ook over nadenkt. Tot het moment dat je later die dag gedachteloos de vaatwasser uitruimt: hop, daar is de titel. Komt zomaar binnen. Onthoud, en dit vind ik echt een mooie, dat antwoorden op vragen die je hebt, ook als het gaat om ‘grotere’ dingen dan de titel van een boek, vanzelf komen wanneer het stil (lees: rustig) is in je hoofd. Het is aan jou om te bepalen wat stil is, maar zelf zou ik het liefst minimaal een keer per week alleen een lange wandeling willen maken. Door de duinen of langs het strand. Telefoon uit en luisteren en kijken naar wat er is.

Zelf aan de oplader

Doordat mijn nachtrust ineens niet meer zo vanzelfsprekend was, werd ik ’s avonds een beetje onrustig bij de gedachte dat het bijna weer bedtijd was. Ontzettend irritant want in principe houd ik zo van slapen. Ik moest iets verzinnen waardoor dat onrustige gevoel zou verdwijnen en ik vond een fijne oefening die me heel goed heeft geholpen.

Deze heerlijke ontspannende oefening helpt

Ga plat op de grond liggen (op- en eventueel onder een kleedje, lekker warm) met een klein kussentje onder je hoofd en met je benen (in een hoek van 90 graden) op de stoel of bank. Praten of tv kijken mag, maar houd je handen vrij. Leg deze op je buik en concentreer je op je ademhaling. Deze houding zorgt ervoor dat je je ruggenwervel iets oprekt waardoor er meer lucht tussen je wervels komt. Dit is een hele effectieve ontspanningsoefening. Blijf minimaal 10 minuten zo liggen en maximaal 45 minuten.

Trek vervolgens je benen naar je borst en wip als het ware je billen iets omhoog. Dit doe je door je armen rond je knieën te slaan, terwijl je bovenbenen tegen je borst drukken. Herhaal dit een aantal keren. Daarna laat je je benen iets meer los en laat je je knieën heen en weer gaan, van links naar rechts. Dit is een perfecte manier om je onderrug te masseren. De avonden dat ik thuis ben lig ik minimaal een half uur zo op de grond. Toen ik van deze oefening hoorde vond ik tien minuten al tien minuten te lang, maar inmiddels weet ik hoe lekker het is!

Ik slaap weer beter

Bewust ontspannen maakt inmiddels een maand of drie onderdeel uit van mijn dagelijkse routine en ik kan je zeggen: ik wil niet anders meer. Het brengt meer rust en minder stress, maar het belangrijkste voor mij: ik slaap beter.  Wat betreft ontspannen valt er nog veel winst te behalen hoor. Want er zijn veel te weinig momenten waarop ik mezelf gun om echt niks te doen, maar wie weet lukt ook dat me steeds iets beter. Mocht jij nou tips hebben, let me know!