Er zijn van die luchtjes die je gelijk ergens aan doen denken. De geur van een kerstboom maakt dat het direct Kerstmis is. De geur van pompoensoep met kokosmelk maakt dat ik me onmiddellijk op een bank wil nestelen met de gordijnen dicht, iets leuks op de TV en mijn meisjes tegen me aan. En de zoute geur van de zee brengt me direct naar Terschelling, lopend over het strand met buitelende honden voor me uit in weer en wind.
Maar de sterkste geur is Stress-less douchegel met lavendelgeur van de Albert Heijn.
Dik vijf jaar geleden leek het er op een mooie maandagmorgen op dat kleinste-dochter-in-mijn-buik had besloten daar voor altijd te blijven wonen. Helaas voor haar had ze er al een dag of 10 eerder uit gemoeten en nu besloten de artsen dat de bevalling de volgende ochtend ingeleid zou worden. Ter voorbereiding op het verblijf in het ziekenhuis de volgende dag kocht ik een nieuwe fles douchegel. Stress-less klonk mij wel goed in de oren, zo’n bevalling is hoe dan ook best stressvol. Zou toch mooi zijn als ik daarna alle stress van me af zou kunnen douchen met deze gel!
De details bespaar ik jullie, maar de volgende middag was ze er.
Helaas was de onstressende ervaring die ik me had voorgesteld niet van toepassing: vanwege een litertje of 3 bloedverlies werd ik door een vriendelijke verpleegster op mijn bed gewassen met ziekenhuis-zeep. Staan lukte nog niet, douchen al helemaal niet. Een nacht slaap en wat zakjes plasma later voelde ik me al wat beter. Besloten werd dat ik na nog een nacht onder toezicht in het ziekenhuis de volgende ochtend naar huis zou mogen. Tot die tijd moest ik lekker blijven liggen, om mijn lichaam te laten herstellen en het plasma zijn rondes te laten doen. OK, dan stelde ik mijn stressvrije lavendeldouche moment wel uit tot de volgende ochtend. Wat zou ik ontspannen en relaxed thuis aankomen met mijn prachtige wolk van een dochter!
Die avond in het ziekenhuis werd de wolk donker.
Ons popje werd ziek, kreeg koorts en gilde het uit op een manier die door merg en been ging. Midden in de nacht werd ze met spoed overgebracht naar de kinder IC. Ik in een rolstoel er achteraan, want nog steeds niet helemaal op de been. Veel gedoe, een baby van twee dagen die een ruggenprik kreeg en zo mogelijk nog harder gilde, artsen die moesten raden wat er mis was, infusen die werden ingebracht en veel, heel veel stress. De term hersenvliesontsteking kwam meerdere keren langs. Maar “een of andere infectie, of bacterie, of ontsteking” was ook mogelijk. Ik bleef rustig en week niet van haar zijde. Kreeg ook allemaal onderzoeken en tests om te zien of ik iets kon hebben overgedragen op haar, en wachtte tot het beter met haar zou gaan. Dat gebeurde niet, die nacht. Luza huilde en gilde, en deed dat uiteindelijk bijna 36 uur onafgebroken. Toen pas was ze zo volledig uitgeput dat ze sliep.
10 dagen later
10 dagen later zouden we pas naar huis gaan, na nog een ruggenprik, nog meer infusen, drie soorten antibiotica en veel angst en onzekerheid. Met een, inmiddels, kerngezond kind. Maar dat wist ik toen nog niet. En daar stond ik de volgende ochtend, eindelijk, onder de douche. Nog slap in de benen, na een gebroken nacht op de IC, mijn gedachten bij mijn gillende ieniemienie prutsje dat daar lag aan snoeren, slangetjes en draden. Eindelijk kon ik me wassen met de stressless douchegel waar ik zulke hoge verwachtingen van had gehad. Het hielp voor geen meter.
We zijn inmiddels 5 jaar verder.
Vorige week bedacht ik me dat een douchegel met lavendelgeur wel lekker zou zijn. Nou, nee dus. Want elke keer als ik onder de douche sta, en die geur ruik, dan sta ik weer daar onder de douche in het ziekenhuis. Bang, vol zorgen om mijn kleine meisje en wat de toekomst ons zou brengen. Niet toe willen geven aan de gedacht “wat als ze niet beter wordt, wat als we haar kwijtraken?” maar hem toch hebben. En hem voelen tot in mijn tenen. De geur van lavendeldouchegel is voor altijd verbonden met de grootste stress die ik ooit heb gevoeld. Totale machteloosheid en pure, allesverlammende angst. Daar kan geen douchegel tegenop. Zelfs na 5 jaar en met een kerngezond kind in de kamer ernaast.
Lees ook:
0 reacties