Of je nou mama bent of niet, iedereen heeft het nodig om af en toe even stoom af te blazen. Om tussen al het harde werken door niet te vergeten dat je naast ‘collega’, ‘vrouw van’, ‘moeder van’, ‘dochter van’ en ga zo maar door; ook gewoon nog een toffe meid / lekker wijf / coole chick bent. Gewoon iets doen waar je heel veel energie van krijgt, zoals een wijnproeverij en karaokebar bezoek met je hockeyteam.
Gisteren heb ik een ontdekking gedaan voor een ultieme ‘stoomafblaas-activiteit’. En daar hoeft geen alcohol en ‘laat-in-bed’ aan te pas te komen, ideaal dus voor mama’s met korte nachtjes.
Ik heb gisteren echt een fantastische middag gehad met Danielle, met wie ik al 20 jaar vriendinnetjes ben. Als verrassing nam ze mij mee naar een Escape Room in Arnhem. Een Escape Room is een spel waarbij de spelers fysiek worden opgesloten in een ruimte die is ingericht als spelkamer. Dit betekent dat overal in deze ruimte aanwijzingen, puzzels en verwijzingen liggen die spelers verder helpen om het enige doel te bereiken. Ontsnappen. (www.clocked-up.nl).
Danielle is al bijna 6 jaar mama en heeft 2 schatten van kinderen.
Keurig opgevoede kids, huis netjes op orde (al maakt ze constant grappen dat het één grote bende is). Zij en haar vent lachen nog om elkaars grappen alsof ze net verkering hebben. Waar we vroeger als tieners los gingen in de lokale ski-hut met een Safari Jus, hebben we nu vooral hele goede gesprekken tijdens een lekker etentje met een lekker glas wijn.
Stress? Ga zelf eens aan de oplader
En toch voelden we ons gistermiddag weer even alsof we meisjes waren.
“Tja”, zegt de Escape Room meneer, “maar 60% haalt het binnen de tijd en tja de kamer is voor 2 tot 6 personen en jullie zijn maar met z’n tweetjes. Dus de kans is nog wat lager.” Zonder iets te zeggen loopt bij ons allebei het fanatisme op. Dat gaat ons dus mooi niet gebeuren he. Vastberaden stappen we naar binnen en beginnen direct overal te zoeken naar hints.
59 minuten en 27 seconden later rollen we vol trots de Escape Room uit.
Trillend van de spanning geven we elkaar een dikke knuffel en een high-five. We hebben top samengewerkt, gelachen, gerend, zijn er helemaal in op gegaan. Zoals je, als je 6 jaar bent, helemaal kunt opgaan in een spelletje en even niets meer mee krijgt van de buitenwereld. Zo mooi om te merken dat we allebei naast mama’s ook nog gewoon bloedfanatieke chicks zijn die samen heerlijk lol kunnen hebben.
Van dit soort middagen krijg ik weer ladingen energie.
Om de cirkel dan toch weer rond te maken zingen we dan wel weer bij thuiskomst in koor (voor de Dora fans onder ons): “Het lukte, het lukte, het lukte, yes we did it!”
Lees meer van Mariska:
0 reacties