Sinterklaas is een feest dat nog diep in het geheugen van mijn jeugd zit. Ik kan me nog goed herinneren hoe spannend het was om in het donker te wachten op het gebonk op de deur. In de hoop dat er een mega zak met cadeautjes stond. Met trillend lijfje mocht ik wel eens op schoot zitten bij Sinterklaas. Dat moest dan leuk zijn, vonden mijn ouders, maar ik vond het doodeng.
Veel teveel cadeaus
Nu ik zelf moeder ben wil ik mijn kinderen dezelfde ervaring meegeven. Ik merk dat zij, vooral Raf, het net zo spannend vinden als ik vroeger. Wij vieren Sinterklaas twee keer. Eigenlijk is dat teveel. Bij ons thuis, samen met de ene opa en oma. We wachten op gebonk terwijl we liedjes zingen, pakken de cadeautjes uit en gaan daarna aan tafel. Vervolgens vieren we het nog een keer bij de andere opa en oma, samen met oom, tante en neefjes en nichtjes.
Afspraken maken
Het enige nadeel in ons geval is dat Sinterklaas precies tussen de verjaardag van Raf en kerst invalt. En in januari is Izzie weer jarig. Kortom: veel te veel cadeaus, en veel te veel chocolade en ander lekkers in een hele korte tijd. Volgend jaar wil ik hier goede afspraken overmaken, zonder dat iemand zich tekort gedaan voelt en zonder dat mijn kinderen van gekkigheid niet meer weten met welk speelgoed ze moeten spelen.
Hoe vieren andere mama’s Sinterklaasfeest?
En dat is ook de reden waarom ik benieuwd was hoe andere mama’s met hun gezinnen het Sinterklaasfeest vieren. En hoe houden zij het aantal cadeaus wel (of niet) onder controle. Ik vroeg het aan de mama’s die bloggen voor mamaschrijft en dit zijn hun antwoorden.
Chantal, moeder van twee kinderen
‘De Sint op tv is echt en de rest is allemaal nep, mam.’
Wij vieren Sinterklaas altijd met z’n viertjes en ik denk dat dit het laatste jaar is dat we dat doen met hard gebonk (van de buurman die doet alsof ie Piet is en de zak met cadeaus voor de deur zet). Mijn jongste is nu 7, wordt over een paar maanden 8 en gelooft er volgens mij nog maar half half in: ‘De Sint op tv is echt en de rest is allemaal nep, mam.’ De oudste is sinds zijn 9e op de hoogte van het grote geheim en vroeg dit jaar of we het nu eindelijk eens met surprises gaan vieren. Heb gezegd dat dat waarschijnlijk volgend jaar gaat gebeuren, als z’n zusje ook op de hoogte is. Ook wel weer jammer, want die spanning op die gezichtjes als we liedjes gingen zingen in de wetenschap dat er elk moment op de ramen gebonkt kon worden, en de blijdschap als er dan weer cadeautjes voor de deur stonden, waren goud waard. Maar volgens mij kunnen we ook weer veel lol hebben als we gedichten en surprises maken. Ach, elke fase heeft wel weer wat!
Annet, moeder van drie kinderen
“We trekken lootjes met de opa’s/ oma’s/broers/zussen en de grote kinderen.”
“Wij vieren dat het ene jaar met mijn schoonfamilie, het andere jaar met mijn familie. We trekken lootjes met de opa’s/ oma’s/broers/zussen en de grote kinderen. Voor de kids die niet nog geloven kopen we cadeautjes en regelen een buurman ofzo die op de deur bonkt en een zak neerzet. Elk jaar weer hilarisch en spannend!
Mijn creatieve schoonfamilie maakt de mooiste surprises, daar vallen die van mij altijd een beetje bij uit de toon, maar ik heb inmiddels een knutselatelier ontdekt in de stad waar surprise-maak-middagen worden georganiseerd, met allerlei leuke materialen en waar handige types rondlopen, zodat ik me ook kan vertonen met mijn surprise :-)”
Danielle, moeder van twee kinderen
“Wanneer we merken dat het al snel teveel wordt houden we cadeaus achter.”
“Ik vier ieder jaar uitvoerig Sinterklaas. Eerst natuurlijk zonder kids en met vrienden het sinterklaas dobbelspel. Dan koop je 2 kleine cadeautjes en daar schrijf je een gedichtje over. Echt een leuk spel. Nu dat mijn oudste dochter bijna 6 is ontkom ik niet meer aan sinterklaas. Dus vorig jaar hebben we het uitgebreid gevierd met vrienden met een heuse sinterklaas. Eerst de sinterklaas en de kids maximaal drie cadeaus hapje eten en daarna het sinterklaasspel voor de volwassen. Apart hebben we toen nog gevierd met de opa’s en oma’s. Wel met de afspraak maximaal vijf cadeaus per kind. Dus volop sinterklaas hier. Nu gezien de recente gezinsverandering vieren we alleen sinterklaas met de familie. Dus zondagmiddag vier december cadeaus voor de kids en daarna samen een hapje eten. Wederom krijgen ze maximaal vijf cadeaus, anders worden de kids helemaal gek.
Wanneer we merken dat het al snel teveel wordt houden we cadeaus achter. Mijn kids zijn beiden uit januari dus overige pakjes bewaren we voor dan. Natuurlijk mogen ze vanaf 12 november hun schoen zetten. Ze mogen iedere avond hun schoen zetten maar krijgen maximaal drie keer er iets in. Twee keer een klein cadeautjes en 1x snoep. We hebben er dus eigenlijk best goed over nagedacht merk ik. Voorop staat vooral weinig snoep en de cadeaus beperken we. We proberen er vooral een gezellige avond van te maken met spelletjes en eten (meestal tapas om in de Spaanse sfeer te blijven :-)).”
Moeddha, moeder van vier kinderen
“De kinderen volgden ook altijd heel enthousiast het sinterklaasjournaal op tv. Meestal keken ze in de avond EN de ochtend, haha.”
Sinterklaas vieren wij eigenlijk altijd met familie. Toen de kinderen klein waren meestal gewoon bij ons thuis. En dan met mijn ouders erbij. Eerst met elkaar wat simpels eten. Soep, borrelhap-achtig iets erbij. Dan de kinderen in pyjama. En natuurlijk uitgerekend als de kinderen zich om gingen kleden, zette zwarte piet de grote zak met cadeautjes voor de deur. Mijn moeder deed er voor alle volwassenen altijd een gedicht bij. Na de cadeautjes warme choco met slagroom als toetje.
De kinderen volgden ook altijd heel enthousiast het sinterklaasjournaal op tv. Meestal keken ze in de avond EN de ochtend, haha. Zodra sinterklaas in het land was mochten ze ook altijd hun schoen zetten. Ik heb daar nooit een beleid in gehad. Soms zetten ze die schoen gewoon 4 dagen achter elkaar. daarna vergaten ze het vaak weer een paar dagen. De cadeautjes in de schoen waren wel altijd schoencadeautjes. Echt aardigheidjes, meestal lekkers. Soms gewoon wat pepernoten. Echte cadeaus zijn voor pakjesavond.
Ondertussen gingen de kinderen op school surprises maken en vierden ze met hockey- en voetbalteam sinterklaas met cadeautjes en gedichten. Sinds de jongste niet meer gelooft doen wij met de familie ook surprises en gedichten. Ook met mijn oom, tante en neef en nicht met aanhang en kids erbij. We beginnen eind van de middag. Iedereen doet enorm zijn best op de surprises en gedichten. Die zijn eigenlijk belangrijker dan de cadeaus.
Mariska, moeder van één kind
“We doen maximaal 20 euro voor het cadeau aan degene wiens lootje je trekt.”
Sinterklaas is voor Guus (1,5) nog niet zo’n ding natuurlijk. Wat we al jaren doen is lootjes trekken met mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin, mijn schoonmoeder en mijn man en ik. Dat doen we dit jaar ook weer, maar iedereen heeft dan ook een cadeautje voor Guus meegenomen. Hij zit erbij als we de pakjes uitpakken en hij mag helpen met de papiertjes. Na de ronde van cadeautjes en gedichten gaan we met z’n allen lekker eten. Sinterklaas is voor mij echt een familie feest, heerlijk samen komen en in een ontspannen setting cadeautjes uitwisselen. We doen maximaal 20 euro voor het cadeau aan degene wiens lootje je trekt, zo wordt het ook niet te duur of te gek.
Overigens doen wij geen cadeautjes met de kerst, dat vind ik vanuit mijn opvoeding dan weer onzin.
Ilja, moeder van twee kinderen
“Qua cadeautjes heb ik niet echt een vaste grens, niet qua aantal en niet qua hoeveelheid. Sterker, ik probeer de hoeveelheid zo groot mogelijk te maken.”
Mijn oudste dochter is op 2 december jarig. Alle opwinding en spanning en cadeautjes in één week is eigenlijk echt teveel.
Wij hebben dat een beetje opgelost door een deel van de feestelijkheden te verschuiven: ergens in oktober/begin november vieren we de verjaardagen van beide dochters (jongste is jarig in september) gezamenlijk voor vrienden en familie. Dit ook omdat veel vrienden nogal verspreid over het land wonen, en het voor hen ook niet echt handig was om binnen enkele maanden twee keer vanuit Friesland/Groningen naar ons te komen rijden. De échte verjaardag doen we dan alleen met het gezin en de opa’s en oma’s als die kunnen. Het partijtje voor vriendjes en vriendinnetjes doen we dan weer een paar maanden later, in het voorjaar als het wat prettiger is qua weer en temperatuur, omdat we de laatste paar keer een buitenactiviteit hebben gedaan.
Sinterklaas zelf vieren we redelijk klein. Alleen ons gezin, met z’n viertjes. Een (of twee, hangt ervan af hoeveel we hebben) grote zak cadeautjes, schalen met pepernoten en gevulde speculaas en warme chocolademelk. We doen het aan het eind van de middag (als mijn vriend thuis is van zijn werk) zodat de meisjes voordat ze naar bed gaan nog lekker kunnen spelen met de cadeaus. Voor het eten hebben we dan iets makkelijks dat ik van tevoren klaar maak zodat het spelen niet te lang onderbroken hoeft te worden 🙂
Qua cadeautjes heb ik niet echt een vaste grens, niet qua aantal en niet qua hoeveelheid. Sterker, ik probeer de hoeveelheid zo groot mogelijk te maken: ik meng rommeldingetjes van 1,95 van het Kruidvat met pyjama’s, sokken, chocoladeletters en ‘echte’ speelgoedcadeaus die ze graag willen. Hoe meer hoe liever, ik merk hoeveel lol ze hebben aan het uitpakken alleen al. Er zitten ook altijd wat kleine cadeautjes voor mijzelf en mijn vriend bij, en zelfs voor kat 🙂
Ze mogen iets van vier keer hun schoen zetten vooraf, daarin zit één keer een gezamenlijk cadeau (een set waarmee je tenten kunt bouwen bijvoorbeeld, of een spel) waarmee ze samen kunnen spelen. Die doen we meestal op een vrijdag- of zaterdagavond in de schoen, zodat ze er overdag lekker zoet mee zijn.
Dit wordt het eerste jaar dat mijn oudste niet meer geloofd, en in overleg met haar hebben we niets veranderd. Ze vindt het super dat ze een ‘geheimpje’ met ons heeft. Het enige waar we wat meer op moeten letten is het verstoppen van de cadeaus, want nu weet ze dat die ergens in huis zijn, en ik vrees dat haar nieuwsgierigheid te groot zal worden….
Hoe vier jij Sinterklaas?
Lees ook:
0 reacties